این تصویر کیهانی میدان دیدی به اندازه یک ماه کامل را در صورت فلکی دجاجه (قو) در بر می‌گیرد. حاشیه درخشان سحابی شبیه به حلقه که نشان از تابش گوگرد یونیزه‌شده، هیدروژن و اکسیژن دارد، در تصویر نشان داده شده است.
درخشان‌ترین ستاره نزدیک به مرکز قاب، ستاره ولف-رایه WR 134 نام دارد. باد این ستاره حباب‌ها و لایه‌هایی از مواد را به بیرون پرتاب کرده است. کمان‌های درخشان و در هم تنیده که در میان ابرهایی از گاز و غبار میان‌ستاره‌ای این منطقه قرار دارند، بخش‌هایی از آن هستند. WR 134 در فاصله 6000 سال نوری از ما قرار دارد و وسعت قاب این تصویر بیش از 50 سال نوری است.
ستارگان پرجرم ولف-رایه که لایه‌های بیرونی خود را توسط بادهای قدرتمند ستاره‌ای به بیرون پرتاب کرده‌اند، سوخت هسته‌ای خود را با سرعت بسیار زیادی می‌سوزانند. این ستارگان پرجرم مرحله نهایی تحول خود را با یک انفجار ابرنواختری باشکوه به پایان می‌رسانند. بادهای ستاره‌ای و ابرنواخترهای نهایی، مواد میان ستاره‌ای را با عناصر سنگین برای ایجاد نسل‌های آینده ستارگان، بارور می‌کنند.
