به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از «دیلی میل» ،  دانشمندان ادعا می‌کنند برای اولین بار در تاریخ، موادی را که منشا آن‌ها بیرون از منظومه شمسی است، به دست آورده‌اند.

پروفسور «آوی لوب» (Avi Loeb) فیزیک‌دان «دانشگاه هاروارد» گفت که تجزیه‌وتحلیل اولیه قطعات فلزی که گروه او در ماه ژوئن از اقیانوس آرام به دست آوردند، نشان می‌دهد آن‌ها از فضای میان‌ستاره‌ای آمده‌اند.
این قطعات از یک شیء مشابه شهاب‌سنگ به دست آمدند که سال ۲۰۱۴ در سواحل پاپوآ گینه نو سقوط کرد.
«لوب» این فرضیه را رد نمی‌کند که اشیای یافت شده ، ممکن است قطعاتی از یک هواگرد بیگانه باشند.
گروه لوب در طول سفر ماجراجویانه خود، حدود ۷۰۰ گوی فلزی ریز را پیدا کردند و دریافتند ۵۷ نمونه بررسی‌شده حاوی ترکیباتی هستند که با هیچ آلیاژ طبیعی یا ساخت دست انسان مطابقت ندارند اما هنوز هم به این پرسش پاسخ نمی‌دهند که گوی‌های یافت‌شده منشا مصنوعی دارند یا طبیعی
« لوب » گفت: این یک کشف تاریخ‌ساز است، زیرا برای اولین بار نشان می‌دهد انسان‌ها به مواد یک جرم بزرگ دست یافته‌اند که از بیرون منظومه شمسی به زمین رسیده است.
تجزیه‌وتحلیل ترکیب گوی‌ها توسط «استین یاکوبسن» (Stein Jacobsen) پژوهشگر دانشگاه هاروارد و گروه آزمایشگاه کیهان‌شیمی او انجام شد.
«لوب» گفت: «یاکوبسن» تلاش کرد گوی‌های آشنا با ترکیب منظومه شمسی را بیابد، اما داده‌ها چیز جدیدی را نشان می‌دهند که هرگز در یافته‌های علمی گزارش نشده است. علم با شواهد هدایت می‌شود.
«لوب» افزود : تحقیقات آینده به این پرسش پاسخ خواهند داد که آیا این قطعات صرفا بخشی از یک سنگ فضایی هستند یا بقایای فناوری بیگانه‌ای که هزاران سال در کیهان شناور بوده است. لوب و گروهش، پژوهشی را در مورد این یافته‌ها منتشر کردند که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. این پژوهش نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد گوی‌ها تودرتو هستند و قطرات مایع کوچک‌تری را که زودتر جامد شده بودند، فرو برده‌اند. بافت روی سطوح این اجسام گرد نیز به خنک شدن سریع اشاره دارد.
تجزیه‌وتحلیل قطعات نشان داد که آن‌ها سرشار از بریلیم، لانتان و اورانیوم هستند و همچنین، مقدار کمی از عناصری را در بر دارند که به آهن متصل می‌شوند. از جمله این عناصر می‌توان به رنیم اشاره کرد که یکی از نادرترین عناصر موجود در زمین است.
اگرچه این عناصر در زمین هم یافت می‌شوند، اما لوب گفت : الگوی آن‌ها با آلیاژ‌های موجود در زمین، ماه، مریخ یا سایر شهاب‌سنگ‌های طبیعی منظومه شمسی مطابقت ندارد و الگوی فراوانی که در گوی‌ها یافت می‌شود، نشان می‌دهد که احتمالا از یک اقیانوس ماگمایی بسیار متمایز سرچشمه گرفته‌اند.
به گفته لوب، الگوی این عناصر با اجرام منظومه شمسی ، از جمله پوسته قاره‌ای زمین متفاوت است. همچنین، از آنجا که فراوانی عناصر سنگین در ترکیب این گوی‌ها بیش از اندازه است، امکان دارد این قطعات در اثر ادغام ابرنواختر‌ها یا ستاره‌های نوترونی به بیرون پرتاب شده باشند.
این الگو نشان می‌دهد گوی‌ها از منشا مستقلی مانند ستاره‌های «شاخه مجانبی غول‌ستاره» (AGB) سرچشمه گرفته‌اند. ستارگان شاخه مجانبی غول‌ستاره، آخرین مرحله از تکامل ستارگان با جرم کم و متوسط را نشان می‌دهند که با فرآیند سوختن هسته‌ای هدایت می‌شوند. تحقیقات آینده لوب، این معما را توضیح خواهند داد.