سیستم ترمز خودرو، که یکی از حیاتی‌ترین اجزای ایمنی است، شامل اجزای هیدرولیکی (مانند سیلندر اصلی با قطر متوسط ۲۰ میلی‌متر و فشار کاری ۱۰۰ تا ۱۵۰ بار)، مکانیکی (لنت‌ها و دیسک‌ها با ضریب اصطکاک ۰.۳ تا ۰.۵) و الکترونیکی (ABS با فرکانس سنسورهای چرخ ۱۰۰ هرتز) است.
به گزارش خبرآنلاین، کارشناسان بر این باورند که نگهداری نامناسب این سیستم می‌تواند باعث افزایش فاصله ترمزگیری تا ۲۰ درصد شود و خطر تصادف را بالا ببرد. در ایران، با جاده‌های ناهموار و ترافیک سنگین، نگهداری سیستم ترمز بیش از پیش اهمیت دارد. هزینه تعویض لنت و دیسک در بسیاری از خودروهای داخلی چندان زیاد نیست، در حالی که عدم نگهداری می‌تواند به خرابی‌های پرهزینه‌تری مانند آسیب به سیلندر چرخ (با فشار ۵۰ بار) منجر شود.
سیستم ترمز باید هر ۶ تا ۱۲ ماه یا هر ۱۰,۰۰۰ کیلومتر بررسی شود. این بررسی شامل چک لنت‌ها (با ضخامت حداقل ۳ میلی‌متر) و دیسک‌ها (با ضخامت حداقل ۱۰ میلی‌متر برای دیسک‌های استاندارد) است. نشانه‌های سایش مانند ترک (عمق بیش از ۰.۵ میلی‌متر) یا ناهمواری (با انحراف بیش از ۰.۰۵ میلی‌متر) می‌تواند فاصله ترمزگیری را تا ۱۰ متر افزایش دهد. در ایران، گردوغبار جاده‌ها می‌تواند سایش لنت‌ها را تا ۲۰ درصد تسریع کند، بنابراین بررسی بصری و استفاده از ابزارهای اندازه‌گیری دقیق ضروری است.
مایع ترمز (DOT ۴ با نقطه جوش ۲۳۰ درجه سانتی‌گراد) رطوبت را جذب می‌کند و هر ۲ سال یا ۴۰,۰۰۰ کیلومتر باید تعویض شود تا از کاهش نقطه جوش (تا ۱۵۰ درجه) و خطر بخار شدن در ترمزهای شدید جلوگیری شود. سطح مایع باید بین Min و Max مخزن باشد و کاهش بیش از ۱۰ درصد (حدود ۵۰ میلی‌لیتر در مخزن ۵۰۰ میلی‌لیتری) نشانه نشتی است. این در حالی است که در گرمای تابستان ایران، جذب رطوبت می‌تواند نقطه جوش را تا ۲۰ درجه کاهش دهد؛ بنابراین بررسی روغن ترمز بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند.
لنت‌های ترمز با ضریب اصطکاک ۰.۳۵ تا ۰.۴۵ باید هر ۲۰,۰۰۰ کیلومتر چک شوند. سایش نامتوازن (با تفاوت بیش از ۱ میلی‌متر بین لنت‌ها) می‌تواند ناشی از کالیپرهای گیر کرده (با فشار ۵۰ بار) باشد. دیسک‌ها با ضخامت اولیه ۱۲ میلی‌متر نباید کمتر از ۱۰ میلی‌متر شوند، در غیر این صورت خطر تاب برداشتن (با انحراف بیش از ۰.۱ میلی‌متر) افزایش می‌یابد. کارشناسان بر این باورند که رانندگی تهاجمی می‌تواند عمر لنت‌ها را تا ۳۰ درصد کاهش دهد.
سیستم ترمز ضدقفل (ABS) با سنسورهای چرخ (فرکانس ۱۰۰ هرتز) و ECU (با سرعت پردازش ۱۰۰۰ هرتز) نیاز به چک سنسورها و تمیز کردن آن‌ها از گردوغبار دارد. جاده‌های خاکی می‌تواند سنسورها را کثیف کند و عملکرد ABS را مختل کند، که این امر ممکن است فاصله ترمزگیری را تا ۲۵ درصد افزایش دهد.
بر این اساس می‌توان گفت که نگهداری سیستم ترمز با بررسی منظم (هر ۱۰,۰۰۰ کیلومتر) و تعویض قطعات (لنت‌ها با ضخامت کمتر از ۳ میلی‌متر) می‌تواند ایمنی را افزایش دهد و هزینه‌ها را کاهش دهد و این در حالی است که اگر این موضوع در دستور کار رانندگان نباشد، ممکن است خطر تصادف به شدت افزایش پیدا کند.
