به گزارش بهداشت نیوز دیابت نوع ۱ ناشی از حمله سیستم ایمنی بدن به سلول‌های تولیدکننده انسولین در پانکراس است. در نتیجه، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ نیاز به تزریق مادام‌العمر انسولین دارند و ممکن است با گذشت زمان مقاومت به انسولین پیدا کنند و به دوز‌های بالاتر نیاز داشته باشند.

در یک کارآزمایی بالینی که در استرالیا انجام شد، محققان اثرات متفورمین، دارویی که معمولاً برای درمان دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود، را بر روی بیماران دیابتی نوع ۱ آزمایش کردند. چهل بزرگسال مبتلا به دیابت نوع ۱ طولانی مدت در این مطالعه شرکت کردند و به مدت شش ماه متفورمین یا دارونما مصرف کردند.

محققان دریافتند که این دارو میزان انسولین مورد نیاز برای حفظ سطح قند خون طبیعی را کاهش می‌دهد، اگرچه به اندازه بیماران دیابتی نوع ۲ در درمان مقاومت به انسولین مؤثر نیست.

متفورمین در مقایسه با دارونما، مصرف انسولین را تقریباً ۱۲٪ کاهش داد. این نتیجه بسیار مهم تلقی شد، به‌ویژه از آنجا که «انسولین، اگرچه یک درمان نجات‌بخش است، بار روانی و جسمی قابل توجهی را بر بیماران وارد می‌کند، بنابراین کاهش مقدار مصرف آن در اولویت است.»

دکتر جنیفر اسنیت، یکی از نویسندگان این مطالعه از موسسه تحقیقات پزشکی گاروان، گفت: «مقاومت به انسولین یک مشکل رو به رشد در بیماران دیابت نوع ۱ است، زیرا کنترل سطح قند خون را دشوار می‌کند و خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهد که علت اصلی عوارض و مرگ در این گروه است.»

این تیم اکنون در حال بررسی چگونگی دستیابی متفورمین به این اثر است و بر تأثیر بالقوه آن بر میکروبیوم روده در بیماران دیابت نوع ۱ تمرکز دارد، حوزه‌ای که قبلاً مورد مطالعه قرار نگرفته است.

این مطالعه امیدوار است مکانیسم عمل دارو را روشن کند و راه را برای استفاده گسترده‌تر از آن در مدیریت دیابت نوع ۱ هموار سازد. این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

منبع: Mirror