چغندر کمکالری و غنی از ویتامینها و مواد معدنی است و تقریبا همه نیازهای بدن به مواد مغذی را در خود دارد.
ارزش غذایی ۱۰۰ گرم چغندر پخته:
فولات برای سلامت قلب ضروری است و منگنز و مس نقش مهمی در متابولیسم، تولید انرژی و عملکرد مغز دارند.
چغندر میتواند فشار خون بالا را کاهش داده و در نتیجه خطر بیماری قلبی را پایین بیاورد. نیتریت موجود در چغندر در بدن به نیتریک اکسید تبدیل میشود که رگهای خونی را گشاد کرده و فشار خون را پایین میآورد. مصرف منظم چغندر برای اثر بلندمدت مفید است.
نیتریتهای موجود در چغندر میتوانند عملکرد ورزشی را با افزایش کارایی میتوکندریها و بهبود استفاده از اکسیژن افزایش دهند. مصرف آب چغندر ۲–۳ ساعت قبل از ورزش میتواند استقامت و عملکرد قلبی-ریوی را بهبود دهد.
چغندر حاوی رنگدانههایی به نام بتالاین است که اثرات ضدالتهابی دارند. این ترکیبات ممکن است به کاهش التهاب مرتبط با چاقی، بیماری قلبی، بیماری کبد و برخی سرطانها کمک کنند.
چغندر منبع خوبی از فیبر است که به تغذیه باکتریهای مفید روده کمک کرده و عملکرد گوارشی را بهبود میبخشد. مصرف فیبر میتواند به جلوگیری از یبوست، سندرم روده تحریکپذیر و سایر مشکلات گوارشی کمک کند و خطر بیماریهای مزمن مانند سرطان روده و دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.
نیتریتهای موجود در چغندر با گشاد کردن رگهای خونی و افزایش جریان خون به مغز، ممکن است عملکرد شناختی را بهبود دهند. مطالعات نشان دادهاند که مصرف آب چغندر میتواند سرعت واکنش و عملکرد مغزی را افزایش دهد.
چغندر حاوی ترکیباتی مانند بتائین، اسید فرولیک، روتین و کافئیک اسید است که ممکن است رشد سلولهای سرطانی را کند کنند. هرچند تحقیقات بیشتر برای تایید اثر ضدسرطانی چغندر در رژیم غذایی لازم است.
چغندر کمکالری، پرآب و حاوی فیبر و پروتئین متوسط است، که میتواند به کنترل اشتها و کاهش مصرف کالری کمک کند و کیفیت رژیم غذایی را افزایش دهد.
چغندر را میتوان آبگیری، برشته، بخارپز یا ترشی کرد و حتی به صورت خام میل کرد.
روشهای مصرف پیشنهادی:
منبع: healthline
