به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ مدتی است حال موسیقی خوب نیست. ترانه‌های سطحی و بدون عمق و محتوای غنی، ملودی‌های کپی و تکراری و صدا‌هایی که به کمک دستگا ه قابل شنیدن می‌شوند از مهم‌ترین عوامل حال نه چندان مساعد موسیقی هستند.

افزون بر این‌ها تهیه کنندگانی وارد این عرصه شده اند که نگاه صرفا تجاری دارند و کمتر به محتوا و ماندگاری یک اثر توجه می‌کنند.

برای آسیب شناسی این مسئله دقایقی با یکی از خاطره انگیز‌ترین صدا‌های انقلاب همراه شدیم. یکی از خوانندگان برتر دوران دفاع مقدس که صدایش به عنوان میراث شفاهی ایران در سازمان میراث فرهنگی ثبت شده‌است.

محمدعلی گلزیر فعالیت خود را از سال ۵۸ و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با آهنگ «سرود نیایش» از رضاقلی ملکی شروع کرد.

 «این بانگ آزادی» با شعر مرحوم حمید سبزواری و آهنگ مرحوم احمدعلی راغب اثری بود که نام اقای گلریز را بر سر زبان‌ها انداخت.

 سرود‌های "‌ای شهید مطهر، رفتند یاران، خجسته باد این پیروزی،‌ای شهیدان خدایی نامتان پاینده باد وآهنگ «دریغا» " از دیگر اثار ماندگاری است که کمتر کسی ان‌ها را نشنیده است. 

در ادامه گفتگوی ما با این خواننده پیشکسوت را می‌خوانید:

 

بله. اولین سرودی که به شکل رسمی از صدا و سیمای جمهوری اسلامی و صدای انقلاب پخش شد را تهیه کردیم. سرودی که به نام معلم بود و در وصف آیت الله طالقانی آن را خواندیم. این شعر برای ۴۰ سال پیش است و در بخش‌هایی از آن آمده است:ای معلم‌ای توان ده روان و جان ما‌ای که جان فدا کنی که پروری روان ما ...

این سرود شعر بسیار خوبی داشت که از یک معلم بود. بعد از آن سرود‌های دیگری را خواندیم که یکی از شاخص‌ترین آن‌ها «این بانگ آزادی» بود که قرار بود سرود ملی ایران شود امابه دلایلی این اتفاق نیافتاد.

 

بله. من تا به امروز حدود ۲۰۰۰ اثر خوانده ام. البته همه ان‌ها سرود نیست. اواز‌های توحیدی عرفانی موسیقی سنتی ایرانی و... هست. در هر مقطعی هر اتفاق شاخصی در کشور ما رخ داده است سرود‌هایی خواندیم. تقریبا مناسبت مهمی نیست که در مملکت اتفاق افتاده باشد برای آن سرودی یا اثری تهیه نکرده باشیم.

 

متاسفانه دلمان خون است. زمانی در ۸ سال دفاع مقدس در نبرد رو در رو همه آمدند و هر کسی هر کاری از دستش بر می‌آمد انجام داد و با همبستگی و یک دلی پیروز شدیم. الان هم جنگ است. جنگ فرهنگی. بخشی از این جنگ فرهنگی در زمینه موسیقی است. الان میبینیم موزیک‌هایی که پخش می‌شود ذهن جوانان را به انحراف می‌کشد. من یادم می‌اید مقام معظم رهبری از برخی شعر‌های بی محتوایی که پخش می‌شود گله‌مند بودند. دشمن وقتی دید از طریق نبرد رو در رو نمی‌تواند کاری کند به جنگ نرم و فرهنگی روی آورده است و باید چاره‌ای اندیشیده شود.

 

ما نمی‌توانیم جلوی هجمه فضای مجازی و انبوه محتوای نا مناسب ماهواره‌ها را بگیریم. ان‌ها در دست دشمنان این مرزو بوم است و تمام تلاش خود را برای نابودی فرهنگ و هنر ما می‌کنند. اما ما باید باتولید موسیقی فاخر ایرانی که قدمت چند هزار ساله دارد به نبرد با ان‌ها برویم. موسیقی حماسی را همه دوست دارند و تجربه نشان داده است از آثار فاخر در این حوزه استقبال می‌شود، اما متاسفانه تولیدات در این زمینه کم هستند. ما مفاخر زیادی در این حوزه داریم که خانه نشین هستند و اگر از آن‌ها استفاده شود توانایی خلق آثار بسیار تاثیر گذار و ماندگار دارد.

 

متاسفانه دفتر موسیقی ما بودجه و تولیدی ندارد و همه چیز دست مافیای موسیقی افتاده که بسیاری از ان‌ها از خارج از کشور اداره می‌شوند و دلشان برای فرهنگ و هنر این مرزو بوم نمی‌سوزد. من متاسفم که می‌بینم ۸۰-۹۰ درصد جوانان ما در خودرو خود موسیقی‌های نا مناسب می‌شنوند و این ذهن آن‌ها را به انحراف می‌کشد. وقتی جوان ما کاری را بپسندد به سراغ سازنده و خواننده ان می‌شود و در زندگی شخصی او تاثیر می‌گذارد.

 

بله. من هر کجا که می‌روم با زبان الکن خود این مسائل را به مسئولان ارشد حوزه فرهنگ و رسانه می‌گویم و جالب است که ان‌ها این مسائل را قبول دارند و بر ان صحه می‌گذارند. همین چند روز پیش با وزیر اموزش و پرورش دراین باره صحبت کرده ام و ایشان هم صحبت‌های بنده را تصدیق کرد، اما باید در عمل کاری برای این هجمه‌های فرهنگی انجام شود. *حرف پایانی. 

باید پای کار بیاییم مثل دفاع مقدس که همه آمدند و جنگیدند و یک وجب از خاک کشور را به بیگانه ندادند. باید تلاش کنیم و همه دست به دست هم دهیم با تولید اثار غنی و با کیفیت از این جنگ فرهنگی که گریبان گیر ما شده است رهایی پیدا کنیم.